Zasady ustalania uprawnień płatników składek (np. pracodawców, zleceniodawców) w zakresie wypłaty zasiłków z ubezpieczeń społecznych określa art. 61 ustawy zasiłkowej. Z ust. 1 tego przepisu wynika, że płatnicy składek zobowiązani są w danym roku kalendarzowym do wypłaty zasiłków z ubezpieczeń społecznych, jeśli zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego więcej niż 20 ubezpieczonych (tj. Co najmniej 21). Świadczenia te wypłacają osobom zgłoszonym do ubezpieczenia chorobowego wyłącznie za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie trwania tego ubezpieczenia. Z kolei ZUS jest płatnikiem zasiłków przysługujących:
- ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych,
- ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym,
- ubezpieczonym będącym duchownymi,
- osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia,
- ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego.
Liczbę osób ubezpieczonych, która wpływa na upoważnienie pracodawcy do wypłaty świadczeń chorobowych, ustala się według stanu na dzień 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego. Natomiast w stosunku do płatników składek, którzy na ten dzień nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego – według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali takiego zgłoszenia.
Ważne: Upoważnionym do wypłaty zasiłków z ubezpieczeń społecznych w 2021 r. będzie pracodawca (zleceniodawca), który na dzień 30 listopada 2020 r. zgłosi do ubezpieczenia chorobowego co najmniej 21 osób. |
Ewentualna zmiana liczby ubezpieczonych w ciągu danego roku kalendarzowego nie ma wpływu na już ustalone zobowiązanie pracodawcy (zleceniodawcy) do wypłaty zasiłków w tym samym roku.
Płatnik składek, ustalając liczbę ubezpieczonych, powinien w niej uwzględnić wszystkie osoby zgłoszone do ubezpieczenia chorobowego. Oznacza to, że oprócz pracowników (w tym młodocianych), wliczeniu podlegają również objęte ubezpieczeniem chorobowym osoby:
- wykonujące pracę nakładczą,
- wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące,
- prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracujące.
W liczbie ubezpieczonych nie uwzględnia się natomiast pracowników przebywających na urlopach wychowawczych i bezpłatnych oraz duchownych podlegających ubezpieczeniu chorobowemu. Takich wyjaśnień udzielił ZUS w pkt. 362 i 363 komentarza do ustawy zasiłkowej.
Przykład |
Osoba prowadząca działalność gospodarczą podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym, w tym chorobowemu, i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Przyjmujemy, że na dzień 30 listopada 2020 r. przy prowadzonej działalności zatrudnia:
- 25 pracowników (w tym 1 pracownika młodocianego), z których 2 pracownice przebywają na urlopie macierzyńskim, 2 korzystają z urlopu wychowawczego, 1 pracownik jest na urlopie bezpłatnym,
- 4 osoby na podstawie umowy zlecenia, w tym 3 zleceniobiorców przystąpiło do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
Przedsiębiorca w 2021 r. będzie zobowiązany do wypłaty zasiłków, bowiem na dzień 30 listopada 2020 r. do ubezpieczenia chorobowego zgłosi łącznie 26 osób, tj. 1 osobę prowadzącą działalność gospodarczą + 25 pracowników – 2 pracownice na urlopie wychowawczym – 1 pracownika na urlopie bezpłatnym + 3 zleceniobiorców.
Źródło: gofin.pl