Zmiany wprowadzane w ramach Polskiego Ładu ujednolicają opodatkowanie najmu prywatnego. Dotychczas osoby prywatne mogły wybrać, czy chcą rozliczać uzyskiwane przychody na ryczałcie, czy stosując zasady ogólne. Było to o tyle korzystne, że decydując się na skalę podatkową w sytuacji gdy np. wynajmowane mieszkanie wymagało remontu, można było amortyzować nieruchomość i wówczas wszystkie ponoszone koszty obniżały podstawę opodatkowania. Od 2022 roku jedyną dostępną formą opodatkowania najmu prywatnego będzie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Najem prywatny – tylko na ryczałcie?
Najem prywatny mogą świadczyć zarówno przedsiębiorcy, jak i osoby prywatne (nieprowadzące działalności). Dotychczas sprawiało to problemy, ponieważ najem prywatny, który charakteryzował się powtarzalnością, ciągłością oraz charakterem zarobkowym i zorganizowanym, był postrzegany jako prowadzenie firmy w zakresie najmu, co wykluczało prawo do opodatkowania ryczałtem. Od 2021 roku ustawodawca umożliwił opodatkowanie ryczałtem przychodów z tytułu najmu uzyskiwanego również w obrębie prowadzonej działalności w ramach uprzedniego brzmienia przepisu ustawy o ryczałcie. Dodatkowo potwierdzała to interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2021 roku o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.135.2021.2.DJD, w której czytamy, że: „[…] od dnia 1 stycznia 2021 roku zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych można rozliczać zarówno najem prywatny nieruchomości, jak i najem w ramach działalności gospodarczej. Tym samym od dnia 1 stycznia 2021 roku na możliwość opodatkowania najmu zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych nie ma wpływu fakt, że wynajem nieruchomości nie jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą”.
Bez względu na to, czy wynajem świadczony jest w ramach działalności, czy poza nią, opodatkowanie najmu prywatnego na ryczałcie objęte jest tymi samymi stawkami podatku, czyli:
ryczałt 8,5% dla przychodów do limitu 100 000 zł;
ryczałt 12,5% dla przychodów stanowiących nadwyżkę nad limit 100 000 zł.
Od 1 stycznia 2022 roku, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie, przychody z tytułu:
najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze oraz dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej
– które nie są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Opodatkowanie najmu prywatnego ryczałtem dotyczy wszystkich składników majątku, a nie tylko mieszkań, i nie ma możliwości opłacania podatku z tego tytułu na zasadach ogólnych.
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 12 ust. 14 ustawy o ryczałcie, decydując się na najem prywatny, czyli poza działalnością, do limitu przychodów, od którego uzależniona jest stawka ryczałtu, nie wlicza się przychodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej bez względu na stosowaną formę opodatkowania (również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki).
Opodatkowanie najmu prywatnego na ryczałcie a obowiązek zgłoszenia
Brak obowiązku zgłoszeniowego do urzędu skarbowego faktu opodatkowania najmu prywatnego nie ulegnie zmianie w 2022 roku. Podatnicy nadal nie muszą składać specjalnych oświadczeń o wyborze ryczałtu do opodatkowania najmu prywatnego. Uchylenie od stycznia 2022 roku art. 9 ust. 4 ustawy o ryczałcie nie ma wpływu na brak powyższego obowiązku, bowiem podatnicy nie mają możliwości opodatkowania przychodów z najmu prywatnego (czyli uzyskiwanych poza działalnością) w formie innej niż ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Chcąc rozliczać najem prywatny na zasadach ryczałtu, wystarczające jest opłacenie podatku dochodowego do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu/kwartale (w zależności od częstotliwości rozliczania się z podatku), w którym uzyskano przychód. Ryczałt należy wpłacić na indywidualny mikrorachunek podatkowy generowany na podstawie PESEL-u (jeżeli przedsiębiorca nie prowadzi działalności lub nie dokonał dobrowolnej rejestracji do VAT) lub NIP-u (jeżeli dodatkowo prowadzona jest działalność lub podatnik zarejestrował się dobrowolnie do VAT).
