Zasady stosowania ulgi prorodzinnej zawarte są w art. 27f updof. Przysługuje ona m.in. na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego (jeżeli dziecko z nimi zamieszkiwało) lub sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej (na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą). Zastosowanie odliczenia na jedno małoletnie dziecko jest możliwe, gdy dochody podatnika nie przekraczają:
- 112.000 zł – w przypadku podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim; limit dotyczy dochodów podatnika i jego małżonka,
- 112.000 zł – w przypadku podatnika mającego status osoby samotnie wychowującej dziecko (w rozumieniu art. 6 ust. 4c i 4g updof),
- 56.000 zł – w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku.
Przez dochody rozumie się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 updof (tj. według skali podatkowej), art. 30b updof (dotyczące dochodów z kapitałów pieniężnych) i art. 30c updof (dotyczące podatku liniowego), pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2 updof.
W przypadku rodziców będących małżeństwem przez cały rok podatkowy, o prawie do ulgi na jedno dziecko decydują ich łączne dochody, które nie mogą przekroczyć 112.000 zł.
Zatem w przypadku gdy małżonkowie osiągnęli łącznie dochód wyższy niż 112.000 zł. Z tym że dochód żony nie przekroczył 56.000 zł, a męża przekroczył tę kwotę nie mają prawa do skorzystania w zeznaniu rocznym z ulgi z tytułu wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka. Ich łączne dochody przekroczyły bowiem kwotę 112.000 zł. Ulga ta nie przysługuje także wtedy, gdyby żona, której dochody nie przekroczyły 56.000 zł, rozliczyła się odrębnie.
Źródło: www.gofin.pl
