Coraz częściej zdarza się, że sprzedawcy na wystawianych paragonach fiskalnych dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą dodają NIP.
Sytuacja taka ma miejsce z uwagi na zmiany, które zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2020 roku w zakresie wystawiania faktur do paragonów.
W myśl nowych przepisów faktura do paragonu na rzecz firmy może być wystawiona tylko, gdy wcześniej wskazany zostanie firmowy NIP na paragonie.
Co ważne,
jak podkreśla MF na swojej stronie we wpisie „Zasady wystawiania faktur do paragonów od 1 stycznia 2020 r.” z 3 września 2019 r.:
„[…] zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami VAT, paragon do kwoty 450 zł brutto (100 euro) z NIP nabywcy stanowi fakturę uproszczoną, równoważną ze zwykłą fakturą.
W przypadku takich paragonów (z NIP nabywcy), aby potwierdzić zakup, nabywca nie musi dodatkowo występować o zwykłą fakturę”.
Jeśli więc podatnik dysponować będzie paragonem do kwoty 450 zł brutto (100 euro) ze swoim NIP-em, to nie będzie on musiał występować o wystawienie faktury do paragonu i sam NIP na paragonie będzie stanowił podstawę ujęcia kosztu oraz odliczenia podatku VAT.
Potwierdzeniem jest m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (w której przeczytać możemy:„[…] w sytuacji, gdy otrzymany paragon spełnia warunki uznania go za fakturę uproszczoną można będzie na jego podstawie dokonać odliczenia podatku naliczonego (jeżeli oczywiście dotyczy zakupów, które dają prawo do takiego odliczenia”) oraz interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Przy czym należy mieć na względzie pewne wyjątki, a mianowicie NIP na paragonie nie powoduje uznania paragonu za fakturę uproszczoną.
Nawet jeśli jego wartość wynosi poniżej 450 zł brutto (100 euro) oraz zawiera on takie same dane jakie wymaga ustawa w przypadku faktury uproszczonej, w przypadku gdy dokumentuje:
- sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju;
- sprzedaż, dla której nie jest na fakturze podawany NIP (np. dostaw na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami);
- wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
- dostawę towarów lub świadczenia usług podlegających opodatkowaniu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dla których osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towarów lub usług.